Prof. Dr. Coşkun, onkoloji dalında yaşanmış bulunan gelişimleri İHA'ya değerlendirdi.
Onkoloji dalında yaşanmış bulunan gelişmelerle kimyasal otama kullanımlarının hakkıyla azaldığını tamlayan Coşkun, “İleride bu yeni gelişen teknolojilerle yeni gelişen ilaçlarla kimyasal otama kullanması enikonu azalacak. Son devirde başkaca hem kimyasal otama hem çokbilmiş ilaçların ortak araya getirilmiş bulunduğu aşırı can alıcı otama alternatifleri de çıkmaya başladı. Bunlar devreye girdiğinde tercih ettiğimiz kimyasal otama şişman miktarda azalacak diyebiliriz” niteleyerek konuştu.
Akıllı ilaç yöntemiyle, kimyasal otama arasındaki farkları değerlendiren Prof. Dr. Coşkun, “Kemoterapi ur hücrelerini öldürürken alışılagelen hücrelere de dokunca veriyor. Kişinin saçı dökülüyor, cildine dokunca veriyor. Ağız içinde, bağırsaklar da yaralar oluşabiliyor. Akıllı ilaçların niteliği ise hoppadak tümörün geliştiği mekanizmayı hedeflenesi. Dolayısıyla bunlar mıhlı hücrelere kimyasal otama derece dokunca vermiyorlar. Bu sebeple de aşırı şimdi derinliğine müddet kullanılma olanakları var. Sadece tümöre odaklı bulunduğu düşüncesince etkinlikleri de umumi yerine şimdi fazla” açıklamasında bulundu.
Akıllı ilaçların tümörün geliştiği alternatifleri hedeflediğinden bahseden Prof. Dr. Coşkun, “Tümör nerden gelişiyorsa ne yolu kullanıyorsa oraya dirlik geliştirilmiş bulunan ilaçlar. İmmünoterapi dediğimiz otama şekilleri çokbilmiş ilaçlar içinde sayılıyor. Bu otama yöntemi bünyenin öz muafiyet hücrelerini kuvvetlendirerek kanserle savaşmamızı sağlıyor” ifadelerini kullandı.
Onkoloji dalında akıbet 5-10 senedir aşırı şişman gelişmeler bulunduğunu özetleyen Prof. Dr. Coşkun bundan sonra ortak vakitler düzelme şansı bulunmadığı memul nice hastanın şayet moleküler, kalıtım bilimi nitelikleri makul ise çokbilmiş ilaçlar denilen yöntemlerle iyileşebileceğini kaydetti.
Bireyselleştirilmiş otama üzerine değerlendirmelerde de mevcut Prof. Dr. Coşkun, “Eskiden tığ tümörü organlarına mucibince otama ediyorduk. mesela emcek kanserinde ne ilaç can alıcı olur, akciğer kanserinde ne otama mümkün gibi. Grup kol ilaçlar vardı. Bunların topu topu kemoterapiden oluşuyordu. Artık bu zamanlarda tümörün nereden kaynaklandığından çoğalma tümörün ne geliştiği, ne genleri kullandığı, ne alternatifleri seyrederek geliştiği, ne biçimde yayılma icra ettiği üzere vaziyetleri saptayabiliyoruz. Saptadığımız devir bu biçimde otama yapıyoruz. Her emcek kanseri hastası bire ortak olmuyor. İnsan da tahminî 20 bin yöresinde jen var. Bunun da 300-400'ü kanserle birlikteliği bulunan genler. Günümüzde bundan sonra bunları tarama yaparak nerede ne gende bozuk para mevcut ve ur ne yolla kaslı anlayabiliyoruz. Herkesi ayrımlı değişik değerlendiriyoruz” açıklamalarında bulundu.
Mevlüt İşli - İbrahim Çakmak
