Manisa
Henüz 2 yaşlarında annesini kaybeden, mânialı babası çeşidinden 8 yaşına ulaştığında Giresun'daki yetiştirme yurduna maruz Alim Yavuz, 11 sene değişik yurtlarda kaldı. 19 yaşlarında Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmet Bölümünü ele geçiren Yavuz, sosyal hizmetler uzmanı şekilde ülkenin değişik yerlerindeki yârenlik evleri, yetiştirme yurtları ve huzurevlerinde fariza yaptı. 8 senedir Salihli İlçe Sosyal Hizmetler Merkezi Müdürlüğü vazifesini örümcek Yavuz, yazdığı koşuk kitabı ve romanıyla da yazın dünyasında toprak aldı.
Alim Yavuz, AA muhabirine, sosyal hizmetleri birlikte cümle değil yaşamın manası şekilde gördüğünü, 48 salname yaşamının 40 yılının sosyal hizmetlerde geçtiğini anlattı. Yazıp çizdiği, çalışma saatinde yahut sonra meydana getirdiği gelişigüzel şeyin sosyal hizmetlerle ait olduğuna ayraç fail Yavuz, yetiştirme yurdunda büyüyerek bu görevde çalışmanın duygudaşlık tarafını güçlendirdiğini söyledi.
Yazmanın iyileştirici yönü
Bir evladı kurumun bakımına alırken kişi yaşadıklarının aklına geldiğini tabir fail Yavuz, şu halde konuştu:
"Kurum namına evladı alırken geçmiş gününü, yaşayacağı zorlukları ego biliyorum. O evladı en güzel halde büyüklenme bakımına hazırlamanın ne erişmek bulunduğunu biliyorum. Yaşadıklarım dejavu kabilinden aklıma geliyor. Bu romanesk yükle de giriş geçirmek gerekiyor. Bununla giriş geçirmek namına yazıyorum. Yazmanın iyileştirici birlikte yönü bulunduğunu düşünüyorum. Çünkü ego yetiştirme yurdundayken en çetin anım, babamın hayatını kaybettiğini söyledikleri andı. Söylediler lakin 2 sene sonra. Böyle 'Baban öldü.' dediler lakin ne birlikte ruh bilimsel dayanaklık geçirmek oldu, ne bambaşka birlikte şey... O zamanlarda bunlar sert düşünülmüyordu. Ben o dönemleri yazarak atlattım. Hayatım süresince yazarak kendimi iyileştirmeye çalışıyorum."
Geçmişini geride bıraktı
Yetiştirme yurduna verildiğinde geçmişini geride bırakıp istikbaline odaklandığını tamlayan Yavuz, "Ailem bulunmadığı düşüncesince kendimi fakat kişi çabamla kurtarabileceğimi farkına vardım." ifadesini kullandı.
Kendisi kabilinden yetiştirme yurdunda bulunan kardeşlerine yararlı edinmek düşüncesince sosyal hizmetler eğitimine yöneldiğini dile getiren Yavuz, "Sosyal hizmet uzmanı şekilde büyüdüğüm, çocukluğumun geçmiş olduğu yetiştirme yurtlarında çalışmaya başladım. İyi ki bu sonucu vermişim diyerek düşünüyorum, zira 28 salname amme görevimde 'Ah gine mi işe gidiyorum?' demedim. Çünkü beni mutluluk büyüttü, ego devletimi ata bildim. Çalışırken de 'Babamın işini yapıyorum.' fikri ve titizliği zarfında oldum." dedi.
Yazmanın haricinde en iri motivasyonun "affetmek" olduğuna ayraç fail Yavuz, insanoğlunun tarihine takılmaması gerektiğini, geçmişini bağışlayarak birlikte sonrakine aşama atmanın en iri deva bulunduğunu laflarına ekledi.