Kahramanmaraş
Kurtuluş Savaşı'nda vurulan ve Konya'daki tedavisinin arkası sıra memleketine dönen Ahmet Baltaş, İstiklal Madalyası'nı kabul etmek düşüncesince 1970'li zamanlarda teşebbüste bulundu. Ancak meydana getirdiği başvurudan akıbet alamayan Baltaş, 1980 senesinde ise yaşamını kaybetti.
Mart ayında işlemleri başlatan gazinin oğlu Yaşar Baltaş ve torunu Enver Baltaş, kestirmece 9 maaş çabanın arkası sıra aileye İstiklal Madalyası'na kavuşmanın sevincini yaşattı.
Aile üyeleri 12 Şubat ilçesindeki askeriye şubesine tedricen yetkililerden madalyayı doğrulama aldı. Madalya, ailenin en şişman oğlu 80 yaşındaki Cafer Baltaş'a doğrulama edildi.
Cafer Baltaş, AA muhabirine, seneler sonradan babasının madalyasını göğsüne takmanın gururunu yaşadığını belirtti.
Babasının 96 yaşlarında yaşamını kaybettiğini özetleyen Baltaş, seneler sonradan kardeşi ve oğlunun girişimleri kararı şişman birlikte büyüklük yaşadığını tabir ederek, "Allah'ın izniyle nesiller boyu bu gururu taşıyacağız." dedi.
Gazinin en ıvır zıvır oğlu 70 yaşındaki Yaşar Baltaş da senelerce babasının harp hatıralarını kulaktan büyüdüğünü söyledi.
Mart ayında yeğeni Enver Baltaş ile babasının İstiklal Madalyası düşüncesince teşebbüste bulunmaya değişmeyen verdiklerini hatırlatan Baltaş, verdikleri efor ondan sonra iyi birlikte sonuca ulaşmanın sevincini yaşadıklarını dile getirdi.
Babasının sağlığında Andırın Askerlik Şubesi'ne müracaatta bulunduğunu fakat o dönemki memurun dosyayı bulamaması dolayısıyla akıbet alamadığını özetleyen Baltaş, "Bu sene yeğenimle konuştuk, 'Bu işle uğraşalım' dedik. Bugün sonuca vardık. Allah'a şükür madalyamızı aldık. Büyük alım çalım duyuyoruz. Bu hissi bildirmek havadan değil." sanarak konuştu.
Babasının sağlığında Afyonkarahisar ve Dumlupınar'da Atatürk'ün komutasında savaştığı dönemleri kulaktan büyüdüğünü aktaran Baltaş, babasının 12 sene cephede kaldığını, bu sürenin 6 yılını Yemen'de hava namına geçirdiğini, dönüşünde de Kurtuluş Savaşı'nda Afyon Cephesi'nde yaralanarak gazi bulunduğunu dile getirdi.
Baltaş'ın 72 yaşındaki oğlu Ahmet Baltaş da seneler sonradan da olsa madalyaya kavuşmanın sevincini yaşadıklarına ayraç ederek, "Allah devletimize gündüz dikilmesi vermesin. Allah erke içinde yatmayı baht etsin. O dönemin askerlerinin bitirdikleri fedakarlıktan çevre onlara minnettarız." dedi.
Torun Enver Baltaş da dedesinin madalyasıyla ailece şişman birlikte büyüklük yaşadıklarını aktardı.
Dedesinin anlattığı harp hikayeleriyle yurt sevgisinin katlanarak büyüdüğünü özetleyen Baltaş, şu biçimde konuştu:
"Dedem sağken sırtında gelişigüzel daim lekeler vardı. Onu sorduğumda 'Esir düştüğümde bitten çevre gelişigüzel çağ 2-3 askerimiz martir oluyordu. O denli koyu filo vardı ki bizim yaşamamız mucizeydi' derdi. O anları unutamam. O sırtını gördükçe yaşamış olduğu çileyi bu diyar düşüncesince çekmiş olduğu acıyı ciğerlerinde hissediyorsun.
Bu madalyanın da şuuruyla inşallah hepimiz bu vatana akla yatkın birlikte biçimde er olmak, er kazanmak ve vatanın menfaati düşüncesince elimizden geleni yapmamız gerekiyor. Bu hissiyat anlatılamaz yaşanması icap eder sanarak düşünüyorum. Harika birlikte duygu, ailece bu duyguyu yaşadık. Dedeme şükranlarımızı sunuyoruz. İyi ki o devirde bu mücadeleyi vermişler, bu ülkeyi bize delibozuk etmişler tığ de inşallah onlara müstahak olabiliriz."
Torunu İsmet Baltaş da seneler sonradan dedesinin madalyasıyla ailenin gelişigüzel ferdinin değişik alım çalım duyduğunu dile getirdi.
