Kırklareli
Meryem Yelekçi'nin beraberinde sene ilkin rahatsızlanması zımnında Demirköy ilçesine ilişkin Beğendik köyünden Lüleburgaz Ramazan Yaman Huzurevi'ne yerleşen çift, birbirlerine duydukları bağlılık ve nazikâne dikkati çekiyor.
Muttalip Yelekçi, huzurevinde yatağa bağımlığı eşinin bakımlarını yapıyor, yiyeceklerini yediriyor.
Zaman devir yaşlılar yurdu mensubunun sebebiyle tekerli sandalyeye bindirdiği eşini koridorda gezdiren Yelekçi, göz içinde elini tuttuğu eşine çaylaklık yıllarını anlatıyor.
Muttalip Yelekçi, AA muhabirine, 1953 senesinde dünürcü usulüyle tanışarak evlendirilmiş olduğu eşiyle aşırı bahtiyar seneler geçirdiklerini söyledi.
Eşini 69 sene ilkin evvel görmüş olduğu heyecanla sevdiğini tamlayan Yelekçi, eşiyle birbirlerinin elini tek devir bırakmadıklarını anlatım etti.
Yelekçi, çaylaklık yıllarında rençperlik yaparak geçimlerini sağladıklarını, arpa, orak, mısır, harman, odun getirme kabil gelişigüzel şeyi eşiyle beraberce yaptıklarını anlattı.
"Eşim gözlerini kapayana derece ona bakacağım"
Eşinin hastalığı zımnında beraberinde senedir yaşamlarını huzurevinde geçirdiklerini vurgulayan Yelekçi, "Elini on paralık bırakmıyorum, kendim besliyorum eşimi. Onu aç bırakmam tek zaman. Bazen kızdırıyor beni, kemirmek istemiyor. Aç durmasını istemiyorum. Yemek yediğinde rahatlıyorum, seviniyorum." dedi.
Eşiyle bağlılık ederken devir hin duygulandığını özetleyen Yelekçi, şu şekilde konuştu:
"Son yıllarda hitabı da bitti. Ben konuşuyorum, anca bakıyor. Eski yılları ona anlatıyorum. Bazen çaylaklık yıllarım aklıma geliyor. Gençlik yılları özlenmez mi, özlüyorum lakin nerede bulalım onu. Geçti, bitti. Eşimin güzel olmasını istiyorum, yesin, içsin, yatsın, kalksın, gezsin isterim lakin dizleri gitmiyor. Eşim gözlerini kapayana derece ona bakacağım. Artık emektar yılları bulamayız."
Yelekçi çiftinin 6 bebek dünyaya getirdiği, bunlardan üçünün yaşamını kaybetmiş olduğu öğrenildi.
