Ankara
Suriye'de hâlâ kundakta bebekken evlerinde çıkan yangında yüzü ve eli yanan 23 yaşındaki İdlibli Abdurrezzak Riduş, yaşamının arka kalanını dışlanmadan berhayat olmak düşüncesince sığındığı Türkiye'de, tedavi edilme umuduyla yaşıyor.
İdlibli Riduş, yaşamını karartan soba kazasıyla ortak yaşlarında bebekken tanıştı.
İlkokula gittiği devir öğretmeni çeşidinden öteki evlatları korkuttuğu nedeni öne sürülerek azarlanan Riduş'un terbiye yaşamı yalnızca ortak devir sürdü.
O günden sonradan şahısların kendisinden korktuğunu ve iğrendiğini düşünen İdlibli genç, döneminin az hâlâ tümünü evde geçirirken yalnızca gizli havalarda yahut gece ezanı saatlerinde hariç çıkabiliyor.
Riduş, Suriye'deki çıtırbom afiyet imkanlarından çevre rastgele ortak tedavi de göremedi.
Suriye'de Mart 2011'de iç savaşın başlamasıyla acıları hâlâ da küsurat Riduş, Beşşar Esed diyeti güçlerinin saldırıları dolayısıyla İdlib'in şarki kırsalında yaşamış olduğu evi 2018'de ayrılma eylemek mecburiyetinde kaldı.
Suriyeli genç, afiyet ve ruhsal sorunlarının çoğalması yardımıyla 2019'da tedavi umuduyla Türkiye'ye sığındı.
Elim coşkunluk kazasında yüzü yanan ve iyi eli de mânialı küsurat genç, deformite dolayısıyla 22 senedir gözlerini kapatıp uyuyamıyor ve buna ilişkin şekilde da menfez kuruluğu ve müşahede kaybı yaşıyor.
Başkent Ankara'da ailesinden ırak canlı Riduş, hayırseverlerin yardımları ve çöpten toplamış olduğu plastiklerden elde etmiş olduğu parayla geçimini sağlamaya çalışıyor.
İş başvuruları arka çevrilen Riduş'un yegâne düşsel yaralarından kurtulup ömrünün arka kalanını insanoğlu çeşidinden dışlanmadan geçirmek.
İdlibli genç, senelerdir cerrahi müdahale olma ve afiyet problemlerinin çözülmesi hayaliyle yaşıyor.
AA ekibi, Suriyeli genci yaşamış olduğu evde görüşme ederek vaziyetini yakından gördü.
"İnsanların bana acıyarak bakması kalbimi sızlatıyor"
Riduş, AA muhabirine icra ettiği açıklamada, sobadan çıkan coşkunluk dolayısıyla kimseyi suçlamadığını belirterek "Yangında ellerim ve yüzüm yandı. Yangın esnasında evde yegâne başımaydım. Doktorlar fakat 5 yaşından sonradan cerrahi müdahale yapılacağını söylemişler. Ancak Suriye’deki tababet o denli ilerlemedi. Tedavi göremedim. Estetik ameliyatları aşırı fiyatlı ve bizim maddesel boyut ortada." dedi.
Ailesinin şu an İdlib'deki mülteci kamplarında yaşadığını ve onlarla kalın pıtrak telefonda görüştüğünü dile getiren Riduş, tedavi olduktan sonradan ortak devir onlara karşılaşmak istediğini söyledi.
İdlibli Riduş, yangının kendisinde bıraktığı izler dolayısıyla yaşamının ayrımlı geçtiğini belirterek "Örneğin yaşadığım bölgeden ırak bölgelere çıkamıyorum. İnsanların bana acıyarak bakması kalbimi sızlatıyor. İnsanların beni görüp dalavere geçmelerini ve bana acıyarak bakmalarını istemiyorum artık. Bu nedenden çevre bu saatlerde (öğle) hariç çıkamıyorum. Hep evdeyim. Çalışmak isterim fakat olmuyor." niteleyerek konuştu.
"Okula yalnızca ortak devir gittim, ikinci devir gidemedim"
Çocuk yaşta maşer çeşidinden dışlanan Riduş, "Okula yalnızca ortak devir gittim, ikinci devir gidemedim. Öğretmenim eğitimime bariyer oldu, bağırıp duruyordu. Babam da üzülmemem düşüncesince 'gitme' dedi. Bu boyut beni kahretti." niteleyerek yaşamış olduğu üzüntüyü anlatım etti.
Sokaktaki insanlarla yaşamış olduğu diyaloğun baştan sona bire ortak bulunduğunu vurgulayan Riduş, "İnsanlar genel anlamda baştan sona bu hale elbette düştüğümü, elbette yaralandığımı ve gözlerimin görüp görmediğini soruyor. Ben de onlara başımdan geçeni anlatıyorum." niteleyerek konuştu.
Riduş, tedavi görüp alışılagelen insanoğlu derece berhayat olmak istediğini vurgulayarak şu halde bitmeme etti:
"Değişik başlamak istemiyorum artık. İnsanların bana acıyarak bakmasını istemiyorum. Çok etkileniyorum. Bu nedenden dolayı bu bakışlardan gizlenilmek düşüncesince evden çıkamıyorum. Bu hali benimsemek aşırı zor, yegâne çarem tedavi olmak. Buradaki hastaneleri gezdim fakat tedavimin çetin bulunduğunu söylüyorlar. Plastik cerrahileri hususi hastaneler yapıyor."
"Tedavi olma umudum beni yaşama bağlayan yegâne şey"
İdlibli genç, kendisiyle ait aklına mevrut en çirkin olayı, "En çirkin bilinçlilik 2018’de köyümden ayrıksı yere huruç ederken oldu. Çünkü geçmiş el köyümden ayrıksı ortak yere gidiyordum. Yolda revan şahısların bana bakışlarını hiçbir unutamıyorum. Benim düşüncesince çetin andı diyebilirim. Ölsem de unutmayacağım o anı." ifadeleriyle anlattı.
Geçiminin ortak tarafını yardımlarla sağladığını kaydeden Riduş, "Tedavi olma umudum beni yaşama bağlayan yegâne şey. Ben bunu muvaffak olmak düşüncesince aşırı uğraşıyorum fakat tedavi aşırı pahalı. Türkiye’de hastanelerde de plastik ameliyat namevcut dediler. Tedavim aşırı fiyatlı olduğu için kimesne bunun düşüncesince araştırma görevlisi olamıyor." dedi.
İnsanların bakışlarından naşi yevmi yaşamını evde oturarak geçirdiğini kail Riduş, "Günümü evde oturup Allah'tan ortak halas durup durup geçiriyorum. Dışarı çıkamıyorum. Yemekleri ego yaparım dostum da bulaşıkları yıkar. Ev işlerini arkadaşımla yapıyoruz. Elimdeki engelden naşi ev işlerini yaparken az buçuk zorlanıyorum." niteleyerek konuştu.
Uyurken menfez kapaklarını kapatamıyor
Üşüdüğü gecelerde düşünmekten çevre aşırı uyuyamadığını tamlayan ızdıraplı dinç şunları kaydetti:
"Geceleri durumumu ve elbette tedavi olabilirim niteleyerek baştan sona düşüncelere dalıyorum. Düşüncelerim beni uyutmuyor. Uyusam da gözlerimi kapatamıyorum. Açık kalıyor. Bu halde (sırt üstü) uyuyorum. Yastığa koyduğum başımı yana çevirince elden uyanıyorum. Göz kapaklarını ne denli kapatmaya çalışsam da açıkça kalıyor. Gözlerim yastığa diyince acıdan elden uyanıyorum."
"Çok düşünmemek düşüncesince antidepresan ilaçlar kullanıyorum"
Sesini herekse aksettirmek istediğini vurgulayan Suriyeli genç, Türk makamlarına da teşekkürname etti.
Riduş, Türk Kızılayından ruhsal dayanaklık eylemek aldığını belirterek "Bir senedir ruhsal tedavi görüyorum. Sadece aşırı düşünmemek düşüncesince antidepresan ilaçlar kullanıyorum. Bu ilaçlardan aşırı yarar gördüm sayılmaz zira benim tedavim belli." ifadelerini kullandı.
Suriye ve Türkiye'deki topluluğun namına bakışını kıyaslayan Suriyeli genç, "Türkiye'deki insanoğlu genel anlamda elitler, kültürlüler ve beni gördüklerinde acımı hissediyorlar. Ancak gine de aşırı sayıda insanoğlu beni görür görmez levent boylu levent bakış atıyor, bu da beni aşırı incitiyor. Allah kerim. İnşallah sesim her insana ulaşır." dedi.
"Çöpten plastik toplayıp satıyoruz"
Riduş, "Geçimimi bildirmek düşüncesince az da olsa gidip çöpten ortak şeyler topluyoruz. Yaklaşık ortak hafta ilkin gittim. (Bazen) Çöpten plastik toplayıp satıyoruz. Çok ortak bilinçlilik çıkmıyor. (Günlük) 10 liralık falanca fakat ediyor." niteleyerek konuştu.
Dışlanmadan aklık ortak aha idman istediğinin altını çizen Riduş, laflarını şu halde tamamladı:
"Tabii ki idman isterim. İşçilik gerçekleştirmek arzu ederdim fakat benim durumum arasında ve bana çetin olacak ortak iş olmasını istemem. Pek aşırı yere başvurdum fakat beni çalıştırmadılar. (Yüzünü öteki tarafa çevirerek) Yani bana şu halde ortak bakıyorlar. Sonra iş namevcut diyorlar. Çalışmam icap ettiğini söylüyorum fakat çalıştırmıyorlar. Onlarca yere gittim fakat çalışmazsın dediler."
