İzmir depreminde kaybetmiş olduğu oğlunun ismini okullarda yaşatıyor

İzmir

Geçen sene 30 Ekim'de yaşanmış bulunan depremde çökme altından 65 vakit sonraları müşterek itfaiyecinin parmağına tutunarak halas umutlarını artı 4 yaşındaki Elif bebek, depremden kurtulan anası Seher ve koşa kardeşleri Ezel ve Elzem ile biçimsiz günleri unutmaya çalışıyor.

Depremden sonraları gaileli yüzü, vahim bakışları ve yaşama tutunan küçük tarafından milyonlarca insanoğlunun yüreğine raci Elif, faciadan 1 sene sonraları güler yüzü, solgun derinlemesine saçları, yeşil gözleri ve masumluğuyla görenlere geçinme luğu veriyor.

Büyük mücadelesinin küçük müşterek izini alnında haiz Elif, aşırı sevilmiş olduğu ve depremin kendisinden kopardığı ağabeyi Umut’un ismini haiz sınıfta hile oynuyor, çocukluğunu yaşıyor.

Perinçek Ailesinin yakınları ve gönüllülerin desteği ile kurulan Yüreklere Umut Vakfı’nın (YUVA) Milli Eğitim Bakanlığı izniyle Bayraklı’daki Azerbaycan Halk Cumhuriyeti 100. Yıl İlkokulunda oluşturduğu "Umut Perinçek" sınıfını, Elif ve öğrencilerin kalabalık sesleri dolduruyor.

"Bir annenin en ağır tercihi"

Depremin sarsıntısını unutmaya çabalayan asal Seher ve ağababa Oğuz Perinçek, kızları Elif ile baş başa oğlanları namına kurulan Umut Perinçek sınıfında AA muhabirine sıkıntı gününü ve sonrasını anlattı.

Ege Üniversitesi Emel Akın Meslek Yüksekokulu Öğretim Üyesi bulunan Seher Perinçek, 30 Ekim 2020’nin bayağı başladığını fakat saatler 14.51'i gösterdiğinde yüreklerine karanlığın çöktüğünü söyledi.

O mükemmel koşa kızları Ezel ve Elzem’in devre içi öğüt aldığını, Umut’un en sevilmiş olduğu eşya bulunan makarna ve yoğurt yediğini, Elif’in ise odasında uyduğunu aktaran Perinçek, "Sarsıntılar olduğunda 3 çocuğumla salonda müşterek araya gelebildik. Umut, Ezel ve Elzem. Konsol ve çekyatın arasındaki müşterek bölgede çömeldik. O anda yüreklere ziyasız çöktü. Bina yıkıldı ve sahn mücadelemiz de o an başladı." dedi.

Seher Perinçek, çökme altında değme nefesin aşırı altın bulunduğunu dile getirerek, çocuklarıyla rahat kalmaya çalıştıklarını belirtti.

Deprem esnasında aklına evvel şekilde yatakta uyur Elif’in geldiğini kail Perinçek, o anları şöyleki anlattı:

"Elif'i alıp yanımıza gelmek istedim. Ama oraya gidersem 3 yavrum da benimle gelecekti. Tamamen dağılacaktık. Bunu öngörerek Elif'i orada artırmak gereğini duydum. Bir annenin en biberli tercihlerinden biri. İlk onu nikbet ettim. 'Onun sesini duyabilecek miyim' dedim. Bir ağlama, müşterek 'Anne' seslenişi. Ama duyamadım. O denli ağır müşterek an ki. Çocuklarımın da evvel sordurulmuş olduğu Elif oldu. 'Anne Elif yaşıyor mu' diyerek sordular. 'Evet anneciğim yaşıyordur ve gerçekli bizi bekliyordur.' düşünmek zorundaydım."

"Oğuz’un sesini duydum"

Yıkıntıların altında 23 saatin aşırı ağır geçtiğini kail Seher Perinçek, "O ortamda delirmemek elde değildi. Bizim en aşırı umudumuzu yeşerten eşim Oğuz'un haricen mevrut bağrışını işitmek oldu. Onu duyduğum an ufaklıklara dedim ki 'Evet anneciğim, babanız burada. Bütün kadrosu toplayacak ve bizi kurtaracak. Sabrettik ve takımlar de çabuk müşterek müdahaleyle bizi oradan çıkardılar." dedi.

Anne Perinçek, kurtarıldıktan 3-4 güneş sonraları Elif'i görebildiğini, fakat bu sürenin namına 3-4 çağ üzere geldiğini anlattı.

Travma zımnında evvel karşılaştıklarında Elif’in namına yabancıymış üzere baktığını ve bunun da aşırı biberli bulunduğunu tabir fail Seher Perinçek, "Elif'e dokunabilmek ve onun nefesini anlamak güvenilmez değerliydi." diyerek konuştu.

"Umut'un yokluğu aşırı yorucu"

Depremde kaybetmiş olduğu 7 yaşındaki oğlu Umut'un acısının da tanım edilemez bulunduğunu tamlayan asal Perinçek, "Umut o denli beyefendiydi ki. Doğayı, hayvanları, insanları, böcekleri aşırı severdi. Bu dünyaya rüya kazanmak düşüncesince gelmişti. Umut’u yitirmek kâffesi ailede ağır müşterek süreçti ve bizim bu acının üstesinden gelmemiz havadan olmadı. Onun yokluğu aşırı ağır, aşırı zahmetli geldi." diyerek konuştu.

Perinçek, Türkiye’nin değme yerinden dayanaklık etmek önerisi aldıklarını tabir ederek, şöyleki bitmeme etti:

"Tüm ülkeme teşekkürler. Herkes arkalamak istedi. Biz ihtiyacımız olmadığını, kaynakların kamusal planlara yönlendirilmesini istedik. O devir sınıflar, dershaneler, laboratuvarlar yapıldı. Biz de Umut’un yüreklere rüya bulunduğunu düşündük ve müşterek vakıf kuruldu. Şimdi o sınıflarda pedagoji bilimi düzlük evlatların değme birinde Umut’u görüyorum. Hiçbir şeyi unutmadık. Biz bundan böyle öteki evlatları bahtiyar ederek bahtiyar olacağız, ümitli olacağız."

Baba Oğuz Perinçek: Yaralarımız çabucak iyileşecek

Ege Üniversitesi Güneş Enerjisi Enstitüsü Öğretim Üyesi bulunan ağababa Oğuz Perinçek de Umut’un ismini haiz sınıfa deprem sonrası çökme başlangıcında beklerken üstünden 3 güneş çıkarmadığı giysileriyle geldiğini, deprem dair farkındalık yaratmayı istediğini belirtti.

Perinçek, otama döneminin arkası sıra sağlığına mülaki evlatlarının birer tansık şekilde yaşama tutunduğunu, Umut'un anısını unutmanın muhtemel olmadığını fakat yaşamış olduğu üzüntüyü kızlarına yansıtmamaya çalıştığını söyledi.

Deprem sonrası taşındıkları acemi evlerinde koridorda ağlayıp gözyaşını sildiğini ve yaşamda artan kızlarının odasına güler yüzle girerek maneviyat verdiğini özetleyen Perinçek, Umut’un acısını ise namüsait gelirli ailelerin çocuklarına pedagoji bilimi dalında dayanaklık etmek şekilde tahfif sonucu aldıklarını dile getirdi.

Perinçek, "Yardım işleri bizi az da olsa iyileştirdi. Bundan sonraları ne denli aşırı çocukta devlet görürsek yaramız o denli çabuk iyileşmiş olacak. Ama tek devir dört dörtlük şekilde iyileşmeyecek." dedi.

"Her devir kararlı olmayı Elif’ten, değme devir ümitli olmayı Umut’tan öğrendik." diyerek mütekellim Perinçek, Menderes, Bayraklı ve Urla ilçeleri, İstanbul’un Bağcılar ilçesi ile Şanlıurfa’daki okullarda kütüphane, laboratuvar ve asal sınıflarını Milli Eğitim Bakanlığı iş birliğiyle YUVA şekilde hizmete açtıklarını da laflarına ekledi.