Kırklareli
Hüseyin Koçak, 5 sene geçmiş göreve başladığı karye camisinin avlusunda birlikte şita haset görmüş olduğu annesiz kedi yavrularını caminin içerisine alarak bakmaya başladı.
Bazen ezan okurken imamın yanına gelen, salat kılan cemaatin yanı sıra dolaşan kediler, arada sırada de caminin zarfında oyunlar oynuyor.
Cemaatin de cemaat çıkarak beslediği kediler, kışın soğuğundan camiye sığınarak korunuyor.
İmam Koçak, AA muhabirine, gelişigüzel canlının hayat hakkı bulunduğunu söyledi.
Bölgede şita şartlarının hayvan bilimi düşüncesince güç geçtiğini tabir fail Koçak, bu zorluğu hamam birlikte ortamda atlatmaları düşüncesince köyün kedilerine cemaat çıktıklarını belirtti.
Cemaatin de ikrar etmesiyle caminin kapılarını kedilere açtığını özetleyen Koçak, "Bizler de canan Peygamberimizin hadislerinden, büyüklerimizden duyduğumuz neredeyse hayvanlara, kedilere, köpeklere cemaat çıkmaya çalışıyoruz. Onlar da can, onlar da bizim kabil canlı. Allah onlar düşüncesince 'benim ahraz kullarım' niteleyerek buyuruyor. Onlar ahraz lakin kılıç ahraz değiliz, kılıç sağır değiliz. Onların aç olduğunu, susuz bulunduğunu duyuyoruz, biliyoruz. Merhameti, vicdanı bulunan hepsi bizim yaptığımızı yapar." niteleyerek konuştu.
Kedilerin sadakatli hayvan bilimi bulunduğunu anımsatan Koçak, şöyleki bitmeme etti:
"Onlar da salat vakitlerini kolluyor, sözde yolumuzu gözlüyorlar. Zaten hayvanlarda sadakat var. Onlara yârenlik gösterdiğiniz devir onlar da gelişigüzel devir sevgisini gösteriyor. Bizler de büyüklerimizin lafları dair etrafımızdaki canlara gönül rahatlığı tepkisiz, duyarsız kalamayız. Yeri geldi bir çok devir cebimizden mamalar alarak başladık. Sağ olsunlar dernekler, arkadaşlarımız dayanak noktası veriyorlar. Bu sayede henüz aşkın hayvanlarımıza cemaat çıkıyoruz."
Koçak, yetişebildikleri derece kedi ve köpeği beslemeye çalıştıklarını anlatarak, şunları kaydetti:
"Kediler arada sırada namazda geliyorlar, secde ederken ayaklarımızın dibine girip etrafımızda oynuyor, yanımızda yatıyorlar. Hayvanlar emniyet duyduğu insanoğlunun yanına sokulur, ona yaklaşır. Hayvan da olsa bizlerden korkmamalı, bizlere sevgisini gösteriyorsa kılıç de elimizin tersiyle itemeyiz, ona dokunca veremeyiz. Ona güzellikle yaklaşmak, tepkisiz tükenmek lazım. Açsa karnını doyurmamız, susuzsa suyunu vermemiz, şayet birlikte durumunda çıban var ise da ayrımsız biçimde görevimizi yapmamız lazım. Çünkü onun dili yok, söyleyemiyor. Cemaatimizden Allah razı olsun hepsi canlara gönül rahatlığı duyarlılar. Hasta olanlara, kısırlaştırılacaklara hepsine yetişmeye çalışıyoruz."
