Konya
Mehmet Hanife Yapıcı Anadolu Lisesi 10. dershane talebesi 15 yaşındaki Pınar, yüzdelik 100 müşahede engeliyle dünyaya geldikten sonra, ailesinin desteği ile farklılığının üstesinden gelmiş şekilde taayyüş dört elle tutundu.
Eğitimin kendisini yaşama bağladığını tamlayan Pınar, AA muhabirine, çocukluğundan buyana okulu, öğrenmeyi, kitapları baş döndürücü sevdiğini söyledi.
Edebiyata hususi ortak dikkat duyduğunu dile getiren Pınar, "Şiirler, kitaplar benim iç dünyam. Hafif bol türkü yazmaya başladım fakat ruhiyatçı peyda eylemek istiyorum. İnsanları anlamayı ve dinlemeyi seviyorum. Hem insanlardan öğüt almaya bununla beraber onlara imdat sağlamaya çalışacağım. Ayrıca ruhsal üstüne faziletli lisans ve doktora emekleri da gerçekleştirmek istiyorum. Bunun düşüncesince şimdiden zatî eylem kitapları okuyorum." ifadelerini kullandı.
"Mutluluğu kişi ellerimizle durduruyoruz"
Pınar, ruhiyatçı şekilde hayatında sorunlar canlı bireylere iane etmeyi amaçladığını belirterek, şöyleki bitmeme etti:
"İnsanlar ortak nebzecik ortak sorunda güçlü endişelenebiliyor. İnsanların bu endişelerini incitmek istiyorum. Onlara iane eylemek istiyorum. Aslında sıkıntı olmayanı sıkıntı yapıyoruz. Dünyadaki nice insanoğlu mutsuz. Aslında mutluluğu tespit eylemek o denli hazırlop ki. Bunu başarabilen insanoğlu sayısı baş döndürücü düşük. Mutluluk nelerdir biliyor musunuz? Para, pul, huzur, yârenlik değil. Mutluluk benim düşüncesince dostça mevrut yardımdır. Elbette para, huzur, sevgi, iane ve paylaşma da olacak ki mevki artabilsin. Mutluluğu esasen kişi ellerimizle durduruyoruz."
İnsanlarla baş döndürücü acele enformasyon kurduğunu özetleyen Pınar, "Sürekli güldüğüm düşüncesince dostlarım artı enerjimi baş döndürücü sever. Bu nedenden baş döndürücü dostum var. İnsanlara değme devir güzellikle ve gülerek yanıt veririm." dedi.
"Hayat bana öğretirken, öğrenmeye belirgin ve aşırma olmalıyım"
Pınar, muvaffak kızarmak düşüncesince ilk güvenmek gerektiğine dikkati çekerek, şunları söyledi:
"İnsanın başaracağına inanması düşüncesince ilk savaşımcı ortak ruhunun olması gerekir. Okuldan sonradan eve gelip öğüt çalışıyorum. Aklımda kalanlarla da sınavlara girip değerli olabilirim fakat hakkıyla çabalamazsam başarımın ve alın terinin ortak manası olamaz benim için. Ömrümün sonuna denli avlu ortak hoca ego de ortak öğrenciyim. Hayat bana öğretirken, öğrenmeye belirgin ve aşırma olmalıyım. Her insanoğlunun derdi, düşüncesi, üzüntüsü, kırgınlığı ve yaşanmışlığı var. O duygulardan güçlü dersler çıkarabiliriz. Başarının sırrı inanmaktan geçer. Ben de inancımı katiyen kaybetmedim ve azmediyorum."
Çok im okumasının nesneleri zihninde canlandırmasına asistan bulunduğunu özetleyen Pınar, "Ben renkleri nesnelerle kafamda canlandırıyorum. Mesela soluk güneş, parafin bulut, yeşil çimen. Yeşil esasen hissedilebilir ortak nitelik biliyor musunuz? Çimenleri kopardığımızda çapraşık ayrı ayrı ortak boya hissi alır. Aslında bu yeşilin öz boyasıdır. Ben kırmızıyı da yeşili de bilirim. Görmeden renkleri canlandıranlardanım. Bana müşahede mânialı olduğum düşüncesince üzülüp üzülmediğimi baş döndürücü sorarlar. Ahiret varken bu dünyayı ne yapacağız? Ben elhak bu dünyada gitmek istemiyorum." ifadelerini kullandı.
"Engelli anneleri evlatlarından ilk ölmekten korkar"
Anne Refika Pınar, Elmas'ın müşahede barajını doğduğu devir öğrendiğini ve bu hali tek beklemediği düşüncesince duyduğunda yıkıldığını anlattı.
Elmas'ı bakış açısından sakınarak büyüttüğünü, bu süreçte Görmeyenleri Koruma Derneği Konya Şube'sinden iri dayanak noktası aldığını anlatım fail ana Pınar, Elmas'ın da baş döndürücü çabalayarak değerli ortak mektepli olmasının namına mevki verdiğini söyledi.
Anne Pınar, "İnsanlar ölümden, mânialı anneleri de evlatlarından ilk ölmekten korkarmış. Üzerimde 'Bana ortak nesne olursa Elmas'a ne olacak' korkusu var. Tek korkum bu. İnsanlardan eksiksiz engellilere gönül rahatlığı hassas olmalarını istiyorum." niteleyerek konuştu.
