İstanbul
Çevresindekilerin ortak zanaatı varken kendisinin işsizliği zarfında düğmük küsurat Hasan Rıza Günay, Kemal Sunal'ın doğu Bülbül'ü filminden ilham alınarak 2010 senesinde öz işini kurdu. Filmin "Mazlum'u getirin bana" adlı sanlı repliğinden yola çıkarak, canı sıkılan, patronuna, eşine kızan, stres çarpmak isteyenlerden mal karşılığında dayak yemeye başladı.
Başvurusu 2012'de onaylanan ve "Stres Koçu" markasını Türkiye Patent Enstitüsü güvencesi dibine düzlük Günay sonunda Türkiye'nin evvel tescilli dayak yiyici adamı oldu.
Stres Koçu'nun, insanlara depresyon, ürkü atak, sıkıntı, asap rahatsızlığı kabilinden hallerde hevesli dayanak sağlayan, aktiflik düzenleyen eş bulunduğunu özetleyen Günay, mesleğini yürütme ederken uyguladığı teknikleri şu şekilde anlattı:
"Kemal Sunal'ın doğu Bülbül'ü filmi vardı. Patronuna kendini dövdüren ortak insanoğlu karakteri vardı. Ben bu mesleğe çevirmek düşüncesince kendime vuruşlar yaptırarak bu işe başladım. Haykırma, bağırma, çağırma, bilinçaltındaki negatif düşünceleri ve duyguları (endişe, öfke, kıskançlık, korku) stres koçuna yansıtılması esasına dayalı metot. Daha sonraları dokuncasız maddeleri (yumurta, meyve, pasta, su balonu) kendime attırma metodunu çıkardım. Bir ayrıksı metotta ise danışanımı yaşamış bulunduğu ilişkisinde aldatan ferdin fotoğrafından hazırlanmakta bulunan maskeyi yüzüme takıyorum. O animasyon sırasında danışanımın içerisindeki öfke, kin, bilinçaltındaki akıl ve fikirleri kendime yönlendiriyorum. Bu metotta danışanımın sevmediği politikacıyı, sanatçıyı, düşmanı bulunan insanı da canlandırıyorum. Ona doğal doğal taş yağı lambası hasretmek düşüncesince onu, o atmosfere sokuyorum. Bir deşarj ortamı sağlıyorum."
"Her alıcıya gitmiyorum"
Seanslarının 10-15 çağ sürdüğünü aktaran Günay, "Kimileri beni aşina dah etmek istiyor, 'Nasıl ortak adam?' diyor. Anlıyorum ego davranışından, telefonu açmasından. Biliyorum ki bu alıcı sıkıntısından değil de egosunu gönül tokluğu buyurmak istiyor. Bir defaya muhtemelen onlara paha veriyorum. Her alıcıya gitmiyorum. Yüz yüze geldiyse ne amaçla geldiğini anlıyorum. Öncelikle sebebini, anne konusunu öğrenmeye çalışıyorum. Gerçekten ortak sorunu mı mevcut yada ortak imdat mi umuyor, tek deva bulamadığı obje ne? Onun kafasındaki asal temayı çözmeye çalışıyorum. Bu insanlara hakkında nite davranacağımı biliyorum ancak egosunu gönül tokluğu buyurmak düşüncesince benimle ortak müessiriyet gerçekleştirmek arzu edenler olduğunda da onları da gelişememiş çevirmiyorum zira bu işten aş yiyorum. Ona gereğince de ortak paha belirliyorum. Karşımdaki eş arka niyetli, biçimsiz oruçlu olduğunda, bunun karşılığında maddesel yada içsel ortak obje vermeyeceğini anladığımda gelişememiş çeviriyorum. Zamanım da kısıtlı. Günde en ortak tomar gidebileceğim alıcı 2-4'tür. Benim emek hasretmek şeklim kişilerin evlerinde, ofislerinde yada spor salonlarında müessiriyet uygulama." niteleyerek konuştu.
İşini yaparken hevesli düşündüğünü, yaşamış bulunduğu vakası namına yansıtmadığını, neymiş ortak temaşa yahut film çevirmiş kabilinden davrandığını özetleyen Günay, "Sinirlenmeden, müşterinin hesabına kendimi koymadan, meydana getirilen davranışı ortak tiyatro, film kabilinden düşünüyorum. Bana hakkında icra ettiği falsolu konuşmaları, söylemleri, fikirleri, üzerime alınmıyorum. Çünkü o insanoğlunun benimle ortak husumeti yahut düşmanlığını yok. Onun da benimle olmadığını bildiğim düşüncesince bu mevzuda şen oluyorum. Diyelim ki Ahmet ve ya Ayşe'ye bağırıyor, o ismi başta dileyiş ediyorum ki benim adımı karıştırmasın." dedi.
Vücuduna dokunca gelmemesi düşüncesince birtakımı önlemler aldığını aktaran Günay, "Bir kadının kuvveti en ortak tomar 12-14 yaşındaki ortak eş evladı kadardır. Burun kemiği ve er bezi bölgesi dünya vücuduma vurduruyorum. Kimilerine yumruk oyunu eldiveni de veriyorum. Erkeklerde ise şimdi korunaklı ortak düzene geçiyorum. Bazıları kask takmamı istemiyor. Ben de ellerimle yüzümü kapatarak vurmasını sağlıyorum." ifadelerini kullandı.
Zinde eğlenmek düşüncesince sporu aksatmıyor
Günay dayak yemeden ilkin müşterilerinin içinin şen etmesi düşüncesince bu işi öz talebiyle yaptığına müteallik doküman imzalatıyor. Formunu arkalamak düşüncesince spor yapmayı aksatmayan stres koçu, günde dü defa kemirmek yiyor ve uykuya da nazarıitibar ediyor.
Gündelik yaşamda bayanların yükünün şimdi ağırbaşlı ve şimdi aşırı sıkıntı yaşadığını tamlayan Günay'ın, müşterilerinin yüzdelik 70'ini de hanımlar oluşturuyor. Türkiye'nin tescilli dayak yiyici adamı, bayanların giranbaha günlerine ve avrat günlerine de aş parası düşüncesince gittiğini söylüyor.
Amişler, yumurta, domates fırlattı
Hasan Rıza Günay, 2015 senesinde Amerika'ya gitti ve beş altı hafta ilkin İstanbul'a döndü. 6 sene ABD'nin değişik eyaletlerinde mesleğini da yürütme ettiğini tabir fail Günay, ülke dışındaki deneyimlerini şu şekilde aktardı:
"Gurbette gönül bilmediğim düşüncesince mecburen bu işe girdim. Sosyal günah projesi altında girdim, mal karşılığı olmadan. Metotlarımı Türk müziği ile 'tulumba' adıyla önceleme ederek uyguladım. ABD'de dirlik evlerinde, askeri mütekait lokallerinde, belediyelerin karnaval, panayır kabilinden etkinliklerinde işimi yaptım.
Green Kart bölgeye denli emek hasretmek yasağım vardı. Evde, odada, bahçede oturmam lazımdı. 17. asrın alışkanlıklarıyla canlı ve teknolojiyi ağız ağıza kullanmayan Amişler ile tanışıklık fırsatı buldum. Hayatlarını inceledim. Barter usulü alım satım yapıyorlar. Parayı aşırı sevdiklerini ayırt ettim. Evde yaptığım künefe, kebapları onlara ağırlama ederek santimantalite kurdum. Çalışma yasağımın bulunduğu bu zamanda ne yaparım niteleyerek düşündüm. Dart kabilinden kendimi amaç tahtası yaptım. Yumurta, domates ve güzel meyveleri kendime attırarak canlılık ismi altında gençlerle aktivitelerimi yaptım. Para almıyordum ancak aktiflik karşılığında, efsanevi ürünleri alıyordum."
Günay, ABD'de emek hasretmek iznini aldıktan sonraları da gönül bilmediği düşüncesince süt istasyonunda bire ortak işi hazırlamaya bitmeme ettiğini, deposunun tamamını dolduranlara metotlarını uygulattığını söyledi.
"Hayat ortak kavgadır, mücadeledir"
Hasan Rıza Günay, "Hayat ortak kavgadır, mücadeledir. Biz de bu mücadelelere, kavgalara giriştik. Yokluk da gördük, kısırlık de gördük. 'Niye taraf baktın?', 'Niye dal attın?', 'Benim takımıma neden lakırtı söyledin?', 'Niye sen bu mahalleden geçiyorsun?'... Hayatın içerisinden geldik ve bunları komple kırcı yaşadık İstanbul sokaklarında, dehlizlerinde. Ezildik de dayak da yedik ancak dayak atmayı da öğrendik. Çok şişman ortak öğüt çıkararak, tek insanı ezmemek düşüncesince de savaşım ettik. Fiziken kavganın haricinde rastgele ayrışık kavgayı veriyorsun, savaşım ediyorsun hayatla." dedi.
Yaptığı iş zımnında andıran çevresinden de enteresan tepkiler aldığını özetleyen Günay, "Art niyetlilere dedim ki bu işe girdik, gittiği yere denli gideceğiz. Alnımızın akıyla çalışıp, emeğimizle helal lokmamızı kazanıyoruz. Biz de hakeza ortak yolu seçtik, buna hürmet duymanız geçişsiz dedik." ifadelerini kullandı.
Stres koçu edinmek isteyenleri terbiyelemek talip Günay, 3-5 sene şimdi dayak yedikten sonraları bayrağı gençlere devretmeyi düşünüyor.
