İstanbul
Kuaförlükten mütekait bulunan 62 yaşındaki Sevim Zengel, hem hasbilik sevdası bununla birlikte işine bulunan düşkünlüğüyle emekliliğinde de mesleğini bırakmadı.
Yıllarca önünden geçmiş olduğu Darülaceze'ye mütekait olduktan sonraları küçüklere gönüllü analık gerçekleştirmek arzusuyla giden, fakat yaşlıların bakıma eksikli bulunduğunu öğrenen Zengel, 5 Aralık Dünya Gönüllüler Günü nedeniyle yaşamını bütünüyle muhavvil hasbilik öyküsünü AA'ya şu şekilde anlattı:
"Hep önünden geçerdim lakin ortamında ne işe yaradığını bilmiyordum. Bir güneş önünden geçerken, gönüllü gelebilir miyim acep niteleyerek düşündüm. Buradaki küçüklere gönüllü analık gerçekleştirmek istedim. 15 yıl ilk küçüklere gönüllü anayasa almıyorlardı. Derken burada iyileştirme şefi Havva dudu vardı. Ona yönlendirdiler beni. 'Sen ne iş yaparsın?' dedi. Ben de keski keserim, saç boyarım, beniz alırım dedim. Saç kesmiyordum lakin yıllarca çalışınca görüyorsun. Ama buradaki derece dip ortak saç kesimi yapmıyordum.
Bir güneş ile başladım. Bir güneş dü güneş oldu, dü güneş üç güneş oldu. Sonra yunak yıkama gereksinimi oldu. Hamama başladım. Yolda giderken ortak dudu bana 'Hamama banyo hazırlamaya doğmak istiyorum' dedi. Yoksa o anayasa derece benim banyo yaptıracağım niteleyerek ortak düşüncem de yok. Demek ki Rabb'im anca baht etmiş. Bekledim, bekledim gelmedi lakin ego hamama girdim o gün."
"Şu kapıdan girdiğim an dopinglenmiş derece akıntı ediyorum"
Pandemiden ilk Darülaceze'ye haftanın üç haset geldiğini, demin ise haftanın dü gününe etraflı işlerini sıkıştırmaya çalıştığını tamlayan Zengel, laflarına şu şekilde bitmeme etti:
"15 yıl oldu. Çok mutluyum, baş döndürücü huzurluyum. Ne derece bitap olursam olayım, ne derece stresli olursam olayım, şu kapıdan girdiğim an güya kişiye ortak doping dirimsel ya dopinglenmiş derece akıntı ediyorum. Buradaki kullanıcılarını baş döndürücü seviyorum. Gördünüz nite afsun ediyorlar.
Ben ortak vakitler belirgin ortak insandım. Bir şeb ezanı oturuyorum, güya bir tanesi bana dedi ki 'Sen umreye git.' Aniden yeğenimi aradım, 'Umreye görmek istiyorum' dedim. O güneş anca ortak fenomen ki kişi kendime de şaşırıyorum. Aynaya bakıyorum, 'Evet Sevim senin gitmen lazım' diyorum. O yıl bana baht oldu. Ramazan umresine gittim. O devir yeğenime birçok günlüğüne gidiyorum niteleyerek sordum. '21 güneş hala.' dedi. 'Çok değil mi 21 gün?' dedim. 'Yok değil.' dedi. Oraları bilmiyorum, afsun bilmiyorum, salat bilmiyorum. O yıl umre yaptım ve peşi sıra 9 yıl ramazan umresine gittim. Ayrıca oradayken Hac davetim de çıktı, hacca caba gittim. Buradaki kişilerin duasıyla baş döndürücü şükür ayaktayım, sağlıklıyım, içiş huzurlu, baş döndürücü mutluyum. Buradakilerin hepsini değişik seviyorum. Sevmezsem bu iş olmaz."
"Gelmediğim devir özlüyorum"
Darülaceze sakinlerinin kendisini de baş döndürücü sevdiğini dile getiren Zengel, "15 yıl az ortak devir değil. Benim annem babam da yaşlı. Onlara da ego bakıyorum. Bir kız kardeşim var, 3 adet mânialı evladı var. Onlara iane etmeye çalışıyorum. Annemin, babamın hekim işlerini caba buraya geleceğim güne balya getirmemeye çalışıyorum. Bir balans kurduğun devir para tıkır yürütmeye çalışıyorsun. Burayı kıygın etmemeye çalışıyorum." dedi.
Kendisinin de aldığı kadar güre olmadığını tabir fail Zengel, "Ama O, çelim ve kuvveti veriyor ya. Bu çelim ve kuvveti verdiği müddetçe, gelmeye çalışacağım. Bu kapıdan girdiğin devir ayrı ortak sevgi... Gelmediğim devir özlüyorum. Bir yere gideceksem ilkin her insanın gereksinimlerini hazırlamaya çalışıyorum. Rabb'im buyurmak hakeza ortak şeyi bana baht etti. Ben de hakeza ortak bilinçlilik yapıyorum. Onların duası yeter." niteleyerek laflarını tamamladı.
