Kırşehir
Kırşehir'de rüyet engelli Emre Yüksel, babaannesinin 23 senedir verdiği destekle yaşamın topu topu zorluklarını aşıyor.
İzmir'de doğumunun peşi sıra konulduğu kuvözde gözleri bantlanmadığı düşüncesince beyinden hücre revan damarın kuruması zımnında engelli küsurat Emre Yüksel'i (25), 2 yaşlarındayken anne ve babasının ayrılmasıyla Kırşehir'de bekâr canlı babaannesi Zeynep Atmaca yanına aldı.
İlkokul, rüştiye ve ortaöğretim yıllarında babaannesinin şişman desteğini gören Yüksel, Anadolu Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Önlisans Programı ikinci sınıfta yetişek görüyor.
Son üç aydır haftanın dü haset Cacabey Gençlik Merkezine revan Emre Yüksel, çalıştırıcı Adem Doğan ile sportif faaliyetlere katılıyor, babaannesi ve eli uz belletmen Tuğba Kılıç'la da el becerisi kursunda çaput bebek, bileklik, kolye ve hediyelik pırtı üretiyor.
Emre'nin adeta gören gözü bulunan 64 yaşındaki babaanne Zeynep Atmaca, AA muhabirine, doğumunun peşi sıra rüyet yetisini kaybeden torununun gören gözü, markajcı eli ve revan ayağı olmaya hız ettiğini söyledi.
Emre'ye 23 senedir ehil çıktığını tabir fail Atmaca, "Hep ego ilgileniyorum. Ama bulunduğu düşüncesince doktoruna ego götürüyorum, yemeğini ego yediriyorum, tıraşını da ego yapıyorum." dedi.
Torunuyla etle keski kabilinden olduklarını tamlayan Atmaca, şöyleki bitmeme etti:
"Emre babaannesiz ortak avlu sürdüremez, ego de Emre'siz avlu sürdüremem. İkimiz ortak insan gibiyiz. Aramızda baş döndürücü yârenlik bağı var. Ben literatür ağırbaşlı bellek ameliyatı geçirdim. Ayılırken 'Emre nerede, onun yemeğini verdiniz mi?' sanarak bağırmışım. Emre var ise ego varım, olmadan ego yokum. Fedakarlık mı yârenlik mi ne der derseniz deyin lakin ona baş döndürücü zaafım var."
Torununun tutarık hastalığı da olduğunu özetleyen Atmaca, "Beynindeki ortak haslet kuruluşa yapmış. Aşırı düşünce var, yürüyemiyor. Geçen yıl ramazan ayında tutarık geçirdiğinde zapt edemedim. Merdivenlerden düştü, belini kırdı." sanarak konuştu.
"Gençlik merkezine gideli tutarık nöbeti geçirmedi"
Atmaca, Emre'nin yaşamının ev ve ekol ortada geçtiğini, 3 aydır da Cacabey Gençlik Merkezine gittiğini dile getirerek, "Gençlik merkezine gideli aşkın şükür 3 aydır tutarık nöbeti geçirmedi. Burada arkadaşları, hocalarıyla diyalog kurduğu düşüncesince ruhsal adına aşkın rahatlıyor. Buraya erişince aşkın bahtiyar ve güzel oluyor." ifadelerini kullandı.
"Babaannem gören gözüm, markajcı acıklı oluyor"
Emre Yüksel de darülfünun eğitimini tamamlayıp ilmek görevlisi olmayı istediğini, mesleğini eline alınca da babaannesine bakmayı istek ettiğini söyledi.
Gençlik merkezinde kendisini aşkın bahtiyar hissettiğini vurgulayan Yüksel, şunları kaydetti:
"Buradaki arkadaşlarımı aşkın seviyorum. Onlarla beraberce aktiflik yapıyoruz. Adem hocayı aşkın seviyorum, benimle ilgileniyor. Tuğba hocam ve babaannemin sayesinde çaput bebek, bilezik yapıyorum. Babaannem benim gören gözüm markajcı acıklı oluyor. Görme engelli olduğum düşüncesince ego bekâr yapamıyorum. Babaannem asistan olmaktadır bana. Gençlik merkezinde sosyalleşiyorum, tek sıkılmıyorum. Evden çıkıp buraya neşet etmek aşkın bahtiyar ediyor beni."