Burdur'da canlı Mehmet Bedel, kısaca 40 senedir evinin altında oluşturduğu atölyede babasından öğrendiği mesleğini oğullarına öğreterek yaşatıyor. Teke yöresi illerinden Burdur ile özdeşleşmiş ve coğrafi ayraç ile tescillenmiş sipsinin birlikte nefesli sazlardan bulunan kaval ve zurnayı atölyesinde imal ederek Türkiye'nin ciharıyek yanına gönderiyor.
Kendi toplamış bulunduğu kamışları falçata sebebiyle edepli iyice keserek biçim veriyor. Daha sonradan tulum üstünde ısıttığı çıpa çubuklarla ölçüsüne uyarınca gövdeye delikleri açıyor. En akıbet ise alengir hazırlamaya hadim ipi, huni denilen kısıntı bağlıyor. Böylelikle akıbet durumunu meydan sipsi, yöreye ilgilendiren eşsiz melodileri çalmaya apiko bir duruma geliyor.
Aynı sürede atölyesinde kaval ve zurna da üreten Bedel, gine zat toplamış bulunduğu odunları yontup siparişine uyarınca akıbet yolunu veriyor. Daha sonradan zımpara sebebiyle teltiksiz bir duruma getirilen odun parçaları, santimetre santimetre ölçülerek oluşturulan deliklerin arkası esna erinç sağlayan nefesli su kamışı durumuna geliyor.
“İki oğlum var, ikisi de bu aletleri hem yapıyor aynı sürede çalıyor”
Mesleğini oğullarına öğreterek güre kuşaklara aktarmaya çalıştığını tamlayan Bedel, “Yaklaşık 40 senedir bu mesleği sürdürüyorum. Sipsi, kaval kadar nefesli sazların hepsini yapıyorum. Babam musiki aletleri imalatçısıydı. Biz de onun izinden tedricen bitmeme ettirdik. Benim 2 oğlum var. İkisi de bu aletleri hem yapıyor aynı sürede çalıyor. Küçük oğlum benimle bu arada atölyede kaval, sipsi ve zurna yapımını öğrendi. Bu işi doğacak kuşaklara aktarmaya çalışıyoruz. Ürettiğimiz mahsulat Türkiye'nin gelişigüzel adına gidiyor. Uzun seneler bulunduğu düşüncesince hepsi çeşidinden tanınıyorum. Atölye bazında benden apayrı üreten yok. Çalanlar kendileri yapar zaten” dedi.
Fadıl Kösedağ - Ali Kapan
