Johannesburg
Güney Afrika Cumhuriyeti'nde rasist apartheid diyetiyle mücadelenin bayrak adı ve ülkenin demokratik yollarla seçme geçmiş arap mutluluk başkanı Nelson Mandela'nın ölümünün üstünden 8 sene geçti. Mandela'nın, 26 yılı boyunduruk altında güzeşte ırkçılık karşıtı mücadelesi, ölümün arkası esna da doğacak nesillere kudret olmaya bitmeme ediyor.
AA muhabiri Güney Afrika'nın rasizm karşıtı el erki kahramanı Nelson Mandela'nın ekstrem yaşamını derledi.
Mandela, 1918 yılında, müşterek kabile şefinin oğlu kendisine İngiliz himayesindeki Güney Afrika Birliği'nin Cape eyaletinde dünyaya geldi.
Çocukluğundan itibaren ülkedeki "seçkin" arap sınıfa mensup bulunan Mandela, arap evlatların en esas terbiye imkanlarından şişman miktarda mahrum yer aldığı senelerde dobra müşterek terbiye kabul etme fırsatı buldu.
Mandela, Güney Afrika'nın ve kıtanın en önde mevrut üniversitelerinden Witwatersrand'in o çevrim "tek arap öğrencisi" kendisine ahbaplık eğitimi görmüş oldu ve Güney Afrika'nın "ilk arap avukatı" oldu.
Beyaz rasist apartheid diyetinin 1948 senesinde iktidara gelmesi, Mandela'nın rasizm karşıtı savaşı düşüncesince dönüm noktası oldu.
Mandela, bu dönemden itibaren apartheide gönül rahatlığı baş döndürücü ırklı müşterek mücadeleyi benimserken kalburüstü terbiye kariyeri ve önderlik özellikleriyle arap hürriyet hareketleri süresince çabucak yükseldi.
Günümüzde Güney Afrika'nın kudret partisi bulunan Afrika Ulusal Kongresinin (ANC) Gençlik Ligi Başkanlığına 1950'de seçilen Mandela, apartheid diyeti kabilinden derin baskılarına verilen kaldı.
Apartheid karşıtı mücadelenin arazi dibine taşınması
Mandela, siyahilere müteveccih rasist uygulamaların çizgi safhaya eriştiği 1955 yılından itibaren, rasist diyete gönül rahatlığı "yeraltı mücadelesi" fikrini benimseye başladı.
Bu tarihten itibaren, "vatana ihanet" engelleme baş döndürücü sayıda suçlamayla tekraren tutuklanan Mandela'nın siyasal faaliyetlerde bulunması hükümet kabilinden yasaklandı.
Sharpeville kentinde, 1960 senesinde planlı barışçıl protestoda polisin bölüt acı açmasıyla aralarında eş ve evlatların da bulunmuş yer aldığı 69 ferdin yaşamını kaybetmesinin arkası esna Mandela, güdücü kılığında ülkeyi dolaşarak ANC'nin aykırı yapılanmasını örgütlemeye başladı.
Irkçılıkla mücadelede arsıulusal dayanak arayan Mandela, Afrika turuna print ve İngiltere'yi görüşme etti.
Mandela ülkesine döndükten sonradan halkı kışkırtmak, hükümeti devirmeye girişim etmekle suçlanarak idamla yargılandı ve 1964'te dirim boyu hapse mahkum edildi.
26 salname boyunduruk hayatı
Cape Town kenti açıklarındaki Robben Adası Hapishanesine gönderilen Mandela, 1964-1982 yıllarında burada dam yattı.
Mandela, taş ve kireç ocaklarında çalıştırıldığı bu hapishanenin sıkıca koşullarında, öteki mahkumlarla terbiye emek harcamaları yürüttü, beyazların konuşmuş yer aldığı Afrikaans dilini öğrendi ve İslam dini ilişkin okumalar gerçekleştirdi.
Mahkumlar üstündeki tesiri dolayısıyla 1982 senesinde Pollsmoor Hapishanesine nakledilen Mandela, arsıulusal topluluğun Güney Afrika'ya uyguladığı derin baskılar sonucunda, 26 salname esaretin arkası esna 11 Şubat 1990'da başıboş bırakıldı.
Apartheidin çöküşü ve sonrası
Mandela, başıboş bırakılmasının arkası esna apartheid diyetine gönül rahatlığı arsıulusal desteği güçlendirmek az daha ABD, İngiltere, Fransa, Vatikan, Küba, Endonezya, Malezya, Japonya ve Avustralya ile kimi Afrika memleketlerini görüşme ederek, George Bush, Margaret Thatcher, François Mitterrand, Fidel Castro kabilinden zamanın evren siyasetinin önde mevrut isimleriyle müşterek araya geldi.
Uluslararası topluluğun desteğini arkasına edinmeyi başaran Mandela, güzeşte ay yaşamını kaybeden apartheid diyetinin son Devlet Başkanı F. W. de Klerk'ün de desteğiyle, parafin ekalliyet yönetiminden baş döndürücü aydın demokrasiye intikal sürecine önderlik etti.
Mandela, bu süreçte barışa katkılarından ötürü, 1993 senesinde De Klerk ile Nobel Barış Ödülü'ne müstahak görüldü.
ANC'nin önderi olarak, abuhava tarihinin geçmiş demokratik tarzı bulunan 1994 seçimini ele geçiren Mandela, Güney Afrika Cumhuriyeti’nin geçmiş arap başkanı oldu.
Mandela iktidarı çağında ülkede millî uzlaşıyı sağlayarak, değişik renklerin ve kültürlerin müşterek arada sulh süresince yaşamış yer aldığı müşterek topluluğun inşasına ehemmiyetli katkılar sağladı.
Dış politikada uzlaşmacı ve aralık dedektör müşterek gösteriş üstüne alan Mandela, 1998 senesinde Bağlantısızlar Hareketi umumi sekreterliğine atandı.
Filistin halkının hürriyet mücadelesini de rastgele platformda destekleyen Mandela, Afrika ülkelerindeki çatışmaların sona erdirilmesiyle yakından ilgilenerek, nice müzakerede anahtar gösteriş oynadı.
Görev süresi dolduğunda baştan yavuklu sıfır Mandela, 1999'da mutluluk başkanlığı koltuğunu Thabo Mbeki'ye devrederek, siyasetten de zahmetli oldu.
Mandela, yöntem sonrası yaşantısında vaktinin şişman bölümünü HIV/AIDS ile savaşım çalışmalarına ve müfit işlerine ayırdı.
Son el Güney Afrika'da planlı 2010 Dünya Kupası'nda halkın karşısına çıkan Mandela'nın esenlik vaziyeti 2011 yılından itibaren kötüleşmeye başladı.
Mandela, ırkçılıkla mücadeleye satış müşterek ömrün ardından, 5 Aralık 2013'te 95 yaşlarında teneffüs yolu enfeksiyonu dolayısıyla yaşamını kaybetti.
Birleşmiş Milletler Genel Kurulu, 2009 senesinde almış yer aldığı kararla Mandela'nın tevellüt haset bulunan 18 Temmuz'u "Uluslararası Nelson Mandela Günü" duyuru etti.
