Kocaeli'de canlı ve İzmit ilçesindeki dükkanında dikiş özne Kadir Akarsu, babasının kendisini 14 yaşlarında şakirt kendisine bu işe vermesiyle mesleğe önce adımını attı. 53 yıldır dikiş özne Kadir Akarsu, Kocaeli'de iş bulamamasının peşi sıra İstanbul'a gitti. İlk kendisine Beyoğlu semtinde işe başlamış olan 67 yaşındaki Akarsu, İstanbul'un değişik yerlerinde mesleğini yürütme etti. Yıllarca verdiği emeğin peşi sıra Kadıköy'de müşterek konfeksiyon dükkanı işletmeye başlamış olan Akarsu, Körfez Savaşı hasebiyle işlerinin kötüye gitmesiyle dükkanını durdurmak durumunda kaldı. Ardından Kocaeli'ye dönerek 12 yıl süresince dikimevinde çalıştıktan sonraları zor oldu. Emekli bulunmasına karşın hala dükkanda onarım değişiklikler özne Akarsu, bu işi şu anda yersiz durmamak ve dostlarıyla zaman geçirip şahıslara iane eylemek düşüncesince yaptığını söyledi.
“Evde durmaktansa emek vermeyi seçtim”
Terzilik icra ettiği yılları özetleyen Kadir Akarsu, “İmkanlarım bulunmadığı düşüncesince okuyamadım. 14 yaşlarında şakirt kendisine terziliğe başladım ve askere gidene derece sıradan bilinçlilik öğrendim. 20 ay askeriye yapmış olup geldikten sonraları arka döndüm ve piyasada çalışmaya başladım ancak beni doyuracak parayı kazanamadım. Bir arkadaşımın yoluyla İstanbul'a gittim. İlk kendisine Beyoğlu'nda işe başladım. 6 dost grupça çalışıyorduk. dışsatım firmalarının yetişmeyen işlerini hallediyorduk. Yurt dışına montgomer denli mahsulat ihraç ederlerdi ancak arada müşterek haset gelmesine karşın elemanlarının ehliyetsiz olmasından çevre malları yetiştiremiyorlardı. Bu vaziyette tığ 6 arkadaşı arayıp ‘Bitiremedim' diyordu. 6 isim gidip, işi 3 günde bitiriyorduk. Usta makineci olduğumuz düşüncesince bizi çağırıyorlardı ve biz, işlerimizi tek uyumadan tamamlıyorduk. Tabi bunun karşılığında dobra nukut kazanıyorduk. Ardından kendime Kadıköy Altıyol'da müşterek dükkan açtım. 5 makinem ve 9 işçim vardı. 2 yıl süresince aşırı dobra gittik Fakat Kuveyt Savaşı başlayınca firmalara bunama geldi. Büyük müşterek şirket ile çalışıyordum. Bu şirket batınca dükkanımı kapatıp İzmit'e döndüm, 10 yıllık İstanbul hayatım sonraları erdi. Büyükşehir'e girip tahminî 12 yıl dikimevinde çalıştıktan sonraları da zor oldum. Burada küçük müşterek toprak açtım. Fakat şu anda işimi servet düşüncesince yapmıyorum. Vakit geçsin niteleyerek burayı açtım, zor dostlarım yanıma geliyor, zaman geçiriyoruz. Hem onlarla burada zaman geçiriyorum, aynı zamanda harçlığımı çıkartıyorum. Evde durmaktansa burada emek vermeyi seçtim ve çalışmaya bitmeme edeceğim” biçiminde konuştu.
Tamirat değişiklikler işinin hala arzu gördüğünü kail Akarsu, “Tamirat değişiklikler işi hala bitmeme ediyor. 12 yıldır tek yersiz kalmadım. Bu cümle emektar de olsa hala arzu var. Polisler gelip üniformalarını bana yaptırıyor. Herkes bu üniformalarla başa çıkamaz” dedi.
Cüneyt Önelge
