Hatay
Antakya ilçesi Ulu Cami Mahallesi'ndeki tamircide 1960'da şakirt namına işe başlamış olan 73 yaşındaki Dolapçıoğlu, eli uz olmasının arkası esna satın almış olduğu dükkanda 62 senedir mesleğini sürdürüyor.
Dolapçıoğlu ile kendisi kabilinden tamirciliğe bebek yaşlarda etap atan 36 yaşındaki oğlu Hasan Ali, herhangi ortak sabahleyin 12 metrekarelik dükkanlarının kapısını bu arada açıyor.
Baba oğul, bozulan ütü, fırın, süpürge, şofben, radyo fön, tost ve kıraathane makinesi kabilinden elektrikli ve elektronik eşyaları onarıp, müşterilerinin yüzünü güldürüyor.
"Müşteriler de bizim kabilinden hürmet kullanmak ister"
Baba Dolapçıoğlu, AA muhabirine, 11 yaşlarında başladığı elektronik ev aletleri tamirciliğine yaşamını adadığını söyledi.
Mesleğini etraflıca seneler hâlâ bitmeme etmek istediğini tamlayan Dolapçıoğlu, eşyalarının onarıldığını gören müşterilerinin memnuniyetinin kendisini bahtiyar ettiğini dile getirdi.
Dolapçıoğlu, oğluna önceki namına vatandaşlara DOĞRU ve hürmetkâr yaklaşmayı öğrettiğini tabir ederek, "Müşteriler de bizim kabilinden hürmet kullanmak ister. Biz müşterinin parasını değil kendisini kazanarak bugünlere geldik. Vatandaşların memnuniyeti bizim düşüncesince ön planda." diyerek konuştu.
"Okulda derslerim bittikten sonradan babamın yanına giderdim"
Oğlu Hasan Ali de babasının indinde mesleği öğrendikten sonradan Lefke Avrupa Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesinin Türk dili ve edebiyatı bölümünde lisans, Hatay Mustafa Kemal Üniversitesinde de elektronik ve özişler dalında ön lisans eğitimi aldığını anlattı.
İki darülfünun bitirmesine karşın tamirciliği sevilmiş olduğu düşüncesince babasıyla çalışmaya bitmeme ettiğini vurgulayan Dolapçıoğlu, "Okulda derslerim bittikten sonradan evde hazırlanıp idman düşüncesince babamın yanına giderdim. Burada onunla mesleği öğrendim. Üniversite eğitimlerim bitmesine karşın onunla ayrımsız işi sürdürmeye değişmeyen verdim." dedi.
Dolapçıoğlu, tamiri olanaksız görüldüğü düşüncesince çöpe hücum etmek maksut baş döndürücü sayıda elektronik ev cihazına baştan fonksiyon kazandırdıklarını tabir ederek, şu halde konuştu:
"İnsanları bahtiyar etmenin verdiği hazla işimi bayıla bayıla yapıyorum. İnsanların bozulmuş olduğu düşüncesince tamiri olanaksız görmüş olduğu aletleri onarıp onları bahtiyar ediyoruz. Hayatta ortak yegâne ölümün çaresi yok. Aletleri onardıktan sonradan 'Bana bu tamir edilmez, olanaksız denildi' diyen alıcılar oluyor. Mutlu halde ayrıldıkları düşüncesince apayrı aletlerini de tamir düşüncesince getiriyorlar."
Hatay'ın beraberinde yer illerden de alıcıların tamir düşüncesince alet getirdiğini tamlayan Dolapçıoğlu, babasıyla el ele vererek zorlukların üstesinden geldiklerini söyledi.
Dolapçıoğlu, cümle öğrenmede yamaklık ve kalfalığın önemine aksan yaparak, tecrübelerini doğacak kuşaklara aktarma etmek istediklerini kaydetti.