Balikesir
Balıkesir'in İvrindi ilçesinde canlı gezgin arıcı, nitelikli bal elde edebilmek düşüncesince senenin 7 ayını evinden uzakta geçiriyor.
Bekir Öztürk'ün bal mesaisi, mayıs ayında evinden ve evlatlarından ayrılıp Trakya'ya gelmesiyle başlıyor.
Kırklareli merkeze ilişkin İnece beldesine minibüsüyle gelip çadırda nazil Öztürk, aralıksız demeden 300 kovanla arıcılık yapıyor.
Kahvaltı yaptıktan sonraları talaş ve kartonla yaktıkları tütsüyle sabahın er saatlerinde işe koyulan Öztürk, akşam ezanı karanlığında arıların kovana çekilmesiyle çadırına dönüyor.
Öztürk, istirahat saatlerinde kendisi kabilinden arıcılıkla uğraşan komşularıyla dakika geçiriyor.
Eşi Ümmü Öztürk'ün de bazısı devir namına haremlik etmiş bulunduğu gezgin arıcı, makale yaban Trakya'da geçirip bal sağımı yaptıktan sonraları eylülde İvrindi'ye dönüyor.
Burada kestirmece dü ay nâkil Öztürk, püren balı düşüncesince Balıkesir'in Ayvalık ilçesindeki Cunda Adası'na gidiyor. Öztürk, kışı Ayvalık'ta geçirecek.
İvrindi'de eğitimine bitmeme fail oğlanları Mehmet ve İzzet Öztürk'ten, bazı bazı de eşinden yılda kestirmece 7 ay ırak artan Öztürk, 300 kovandan gelişigüzel birisi 26 kilogramlık 250 teneke bal elde ediyor.
"Ben nereye arılarım oraya, arılar nereye ego oraya"
Bekir Öztürk, AA muhabirine, 10 senedir gezgin arıcılık yaptığını, ilkbaharla geziye başladığını söyledi.
Mesleğinin zorluklarına yer veren Öztürk, "Ailenden, memleketinden, evinden, çoluktan çocuktan ayrı müşterek tane başınasın. Dağlarda, meralarda, kırlardasın. Evdekiler lüzum istemez burnumuzda tütüyor." dedi.
Arıların kişiye küşayiş verdiğini tamlayan Öztürk, kovanların ortada gezerken kendisini hâlâ bahtiyar hissettiğini anlattı.
Öztürk, gezgin arıcılık yaparken muaddel bölgeler gördüklerini dile getirerek, şöyleki bitmeme etti:
"Ben nereye arılarım oraya, arılar nereye ego oraya. Değişik ayrı ayrı yöre eş arkadaş ediniyoruz. Görmediğimiz bölgeleri görüyoruz. Ömrümüz böyle, yılımız hakeza bitiyor. Yaşayan bilir, yaşıyoruz, görüyoruz müşterek tane başına burada çadırdasın. Aş sana bakar, el sana bakar. Yerine gereğince aç yatarsın, namına gereğince özlenti giderirsin fakat gelirsin arının içine, özlemini de giderirsin. Yani arının içerisine girdiğin devir kişiye müşterek ferahlık, müşterek coşku, müşterek coşku verir. Bu kere arın dobra bulunduğu zaman, iklim da dobra bulunduğu devir memleketi unutuyorsun. Yani memleketin bulunduğun yer, aş aldığın toprak olmaktadır artık. Artık yurt burnumuzda tütüyor fakat meydana getirecek müşterek şeyimiz yok. Bir taraftan da Türkiye milletine, vatana istihsal etmek lazım."
Trakya'da arıların bal sağımını yaptıktan sonraları evine gelip biraz ay kaldığını, arkası sıra çam balı düşüncesince Ayvalık'ın Bağyüzü mevkisine gittiğini tamlayan Öztürk, Cunda Adası'na geçip kışı burada geçirdiğini söyledi.
Çamdan sonraları arının dinlenmesi gerektiğini, onun düşüncesince talibi yeğleme ettiğini özetleyen Öztürk, şunları kaydetti:
"Bu alanda püren otu vardır, bu ot arının hâlâ elleme yavrulamasını sağlıyor. Arıyı kışa taravetli yavruyla sokabilmek düşüncesince buraya getiriyoruz. Burada kışı geçiriyoruz. İklim şekilde arı sıcağı sever, bura da mutedil bulunduğu düşüncesince buraya getiriyoruz. Püren otunun bulunduğu Cunda Adası'nda bizim sürekli yerimiz bulunduğu düşüncesince kılıç daim buraya geliriz. Burada gelişigüzel arıcının noktayı bellidir. Herkes birbirinin namına hürmet duyar. Burada arılarımız kader olursa kışa gailesiz yavrularla girecekler. Püren otu arı düşüncesince antibiyotiktir. Arının dobra süt kuzusu yapmasını sağlamaktadır ve gelişimini hızlandırıyor."