Kahramanmaraş
Pazarcık ve Elbistan ilçeleri merkezli 7,7 ve 7,6 büyüklüğündeki depremlerde Kahramanmaraş Divanlı Mahallesi Kanlıdere Caddesi'nde yıkılan yapının enkazında küsurat 23 yaşındaki İsmail ve 14 yaşındaki Muhammet Alademir'e, Azerbaycan Olağanüstü Haller Bakanlığı kontrol istirdat ekiplerince ulaşıldı.
Azerbaycan ekiplerince 8 sayaç devam eden çalışmayla depremden 61 sayaç sonradan kurtarılan kardeşler, birlikte müddet sonradan teşekkürname vidosu çekerek ekiplere gönderdi. Videoyu izleyen Azerbaycan ekipleri, rustik Gaffarlı Mahallesi'nde dedeleri Arap Melenkiş ile küsurat Alademir kardeşlere şaşırtı ziyarette bulundu.
Duygusal anların yaşandığı ziyarette ata Melenkiş, gözyaşlarını tutamayarak ekiplere sarıldı.
Azerbaycan Olağanüstü Haller Bakanlığı Halkla İlişkiler ve Basın Departmanı başdanışmanı Turqay Abbaslı, AA muhabirine, depremin evvel haset Kahramanmaraş'a gelmiş şekilde çalışmalara başladıklarını söyledi.
Bir enkazdan ahenk geldiği haberi üstüne çalışmalara başladıklarını tamlayan Abbaslı, "İlk anda sesler aşırı dikçe geliyor ve ağır duyuluyordu ama ekiplerimiz 2-3 kez uysallık anons ederek, İsmail ve Muhammet'in yerini belirleme etti. 8 saatin böylece şükürler olsun ki rastgele ikisi de sapasağlam çıkarıldı. O anlarda evlatların velisi bulunan Hasan Bey ile operasyonu izliyorduk. Dönem devre ego de bölgede oluyordum. Çocuklar çıkarıldıktan sonradan ambulansa verildi. Sonrasında temasımız olmamıştı. Daha sonradan İsmail, hem kontrol istirdat kadrosuna bununla beraber Azerbaycan halkına teşekkürname ettikleri videoteyp attı. Ben de videoyu ekiplerimize izlettim. Onlar da İsmail ve ailesi ile müzakere etmek istedi." ifadelerini kullandı.
Azerbaycan kontrol istirdat ekibinde memur Nadir İskenderov da nice diyar ve bölgede enkazlarda çalıştıklarına fakat hakeza birlikte felaketle tek karşılaşmadıklarına ayraç etti.
İlk 5-6 gündüz tek dinlenmeden istirdat emek harcamaları gerçekleştirdiklerini aktaran İskenderov, "İnsan, kurtardığı kullanmakta olanları şimdi sonradan esen sağlam gene gördüğünde gururlanıyor. Dinimizde bulunduğu kadar birlikte insanı kurtarmak, dünyayı çevirmek gibidir. Çok alicenap birlikte görevimiz var. Hayatımızı tehlikeye atsak da amacımız, orada mevcut kullanmakta olanları esen sağlam çıkarmak." dedi.
Tural Ahmedov da kurtardıkları kullanmakta olanları akrabaları kadar gördüklerini dile getirdi.
"Bizim düşüncesince biçimsiz ve şişman birlikte hatıra oldu"
Muhammet Alademir ise deprem acilen yapının çökmesiyle çöküntü altında kaldıklarını, birlikte müddet sonradan yerde bulmuş bulunduğu çakmağın ışığıyla ağabeyini bularak kurtarılmayı beklediklerini anlattı.
Uzun müddet sonradan haricen mevrut seslerden ekiplerin geldiğini anladığını tamlayan Alademir, şunları söyledi:
"İlk başlangıçta sanrı gördüğümüzü sandık. Sonra dayım gelip seslendi ve esas olduğuna inandık. Bizi çıkarttılar, Allah razı olsun. Hepsine dürülmek istedim. Hepsini kucaklamak, öpmek istedim. Anlatamıyorum, bilmem nite birlikte kalp olduğunu. İfade etmeye çalıyorum, edemiyorum kendimi. Şivelerinden Azerbaycanlı bulunduğunu anlamıştım. Abime 'İsmayul' diyerek seslenince Azerbaycanlı olduklarını anladım. Ben bağırmaktan aşırı yorulmuştum, abim beni susturdu, özlük konuşmaya başladı. Allah razı olsun hepsinden. Bizim düşüncesince biçimsiz ve şişman birlikte hatıra oldu."
İsmail Alademir de yıkılan binada halis muhlis ailenin çökmüş altında kaldığını, annesiyle gayrı kız kardeşlerinin elden kurtulduğunu belirtti.
Enkaz altından Azerbaycan ekibince kurtarıldıklarını dile getiren Alademir, şöyleki bitmeme etti:
"Bize yine sahn ve rüya oldular, bizi gene yaşama bağladılar. İkimiz de umudumuzu yitirmek üzereydik, zira sesimizi duyan yoktu. Uykusuzluk birlikte dobra bastırmıştı, ilkin tozdan dumandan konuşamaz duruma gelmiştik. Azerbaycan aksanıyla gene yaşama döndük diyebilirim. Başta sanrı gördüğümüzü düşündüm. Kardeşime, 'Sen de duyuyor musun?' diyerek sordum. Başta duymadı, sonra, 'Abi birlikte ahenk geliyor' diyince umutlandık. Kardeşimi sonsuz ayakta tutmaya çalışıyordum. Sonra sesler kesiliyordu, duymuyorduk, beni korkutuyordu ama korkularımı yansıtmamaya çalışıyordum. Sonra sesler yakınlaştı, makinelerin sesleri geldi. Abiler sonsuz motive ediyor, moralimizi faziletli tutmaya çalışıyor, sorular soruyordu. İlk duyduğum ses, 'gardaşum' diyerek bağırıyordu anca hatırlıyorum. Sağ olsunlar, bizlerden umutlarını kesmediler."
Enkazda 61 sayaç kaldılar ama 13 gündüz sandılar
Çıkarıldıklarında, "61 saat" denildiğini ve aşırı şaşırdığını aktaran Alademir, "Kardeşimle 13 gündüz yerine hesapladık. İçimde hafif fişekler patlıyor. Tekrardan onları görmek, onlara sarılmak, onların sesini duymak, onlarla birlikte arada kazanmak hakkıyla talih verdi. Allah razı olsun. Biz de Azerbaycan'a gidip onları şimdi dobra günlerde gitmek isteriz." dedi.
Dede Melenkiş de gözyaşlarını tutamayarak, "Torunlarımın çıkmış bulunduğu anne gene döndüm. Depremde dört kardeşim hayatını kaybetmiş bulunduğu düşüncesince aşırı üzgünüm fakat torunlarım yaşamda kalmış bulunduğu düşüncesince acım birlikte nebze hafifledi." diyerek konuştu.
